Castlefield Viaduct, Manchester. door Nicola Pulham (bron: Shutterstock)

Brownfieldontwikkeling in Manchester: van verlaten spoorbrug naar een groene verbinding

31 augustus 2022

3 minuten

Casus Wat doe je als gebiedsontwikkelaar met een spoorbrug waar al ruim 50 jaar lang geen trein meer overheen heeft gereden? In het Engelse Manchester is het Castlefield Viaduct een groene wandelverbinding waarmee tegelijkertijd de natuur wordt teruggebracht en een vergeten stadsdeel nieuw leven wordt ingeblazen.

Castlefield Viaduct is een 19e-eeuwse spoorbrug in de Engelse stad Manchester. Tot 1969 reden de treinen via deze verbinding naar het toenmalige centraal station van de stad. Maar wanneer in dat jaar twee andere stations de diensten van Manchester Central overnemen, verdwijnen ook alle treinen. Ruim 50 jaar rijdt er niets over de brug en verandert Castlefield Viaduct en de omgeving in een brownfield: een verouderd, binnenstedelijk bedrijfsterrein waar gesloten en verlaten fabrieken het beeld domineren en de grond vaak vervuild is.

Elke middag mogen 100 mensen met een gratis kaartje op vooraf geboekte tijdslots over de brug lopen

Aan die situatie komt eerder dit jaar een einde. Uit onderzoek blijkt dat 73 procent van de Mancunians niet of nauwelijks toegang heeft tot stedelijk groen. Daar wil het stadsbestuur verandering in brengen en er worden diverse gebiedsontwikkelingen gestart waarin de brownfields transformeren in groene woon- en leefgebieden. Castlefield Viaduct verandert van een verlaten spoorbrug in een 330 meter lange groene verbinding, 17 meter boven het water. De Promenade Plantée in Parijs en de High Line in New York zijn bekende, al gerealiseerde voorbeelden van in onbruik geraakte spoorlijnen in de stad die een openbare functie krijgen als langgerekt en hooggelegen park.

Schaarste-tactiek

In een artikel op de website van The Conversation beschrijft onderzoeker Ian Mell, verbonden aan de universiteit van Manchester, de transformatie van de brug en het omliggende gebied. Sinds begin deze maand mogen bezoekers een jaar lang de 3.000 plantensoorten die in het groene gebied staan, bekijken en kunnen ze tijdens een wandeling alles leren over het heden en het verleden van de brug.

Opvallend is dat de brug in het komende jaar niet vrij toegankelijk is. Elke middag mogen 100 mensen met een gratis kaartje op vooraf geboekte tijdslots van een uur over de brug lopen. Doel is om op die manier de toestroom te kunnen reguleren, zodat goed kan worden gemonitord welke groepen bewoners en toeristen de verbinding ook daadwerkelijk bezoeken en gebruiken.

Castlefield Viaduct, Manchester. door cowardlion (bron: Shutterstock)

‘Castlefield Viaduct, Manchester.’ door cowardlion (bron: Shutterstock)


En dat is belangrijk volgens Mell, omdat hij in eerder onderzoek al aantoonde dat het aanleggen van groen in de stad niet automatisch betekent dat mensen dat groen ook gaan gebruiken. Hoe schaars het aanbod ook is. Zaken als locatie, voorzieningen en toegangswegen zijn van grote invloed op het gebruik, concludeerde hij destijds.

Niet nieuw

Een ander doel van deze ‘schaarste-tactiek’ is het creëren van politieke en financiële steun om de groene verbinding definitief te maken én het park na het proefjaar nog groter te maken. Niet het hele viaduct is namelijk al vergroend en door uiteindelijk het hele viaduct aan te pakken, hoopt de gemeente een groter deel van de vergeten omgeving rondom het viaduct bij de stad te betrekken. Volgens Mell bepaalt het feit of verschillende groepen gebruikers het groen ook daadwerkelijk gaan gebruiken het komende jaar of Castlefield Viaduct ook daadwerkelijk in deze (openbare) vorm een definitieve plek krijgt in de stad.

Deze plek laat zien dat voorheen overtollige ruimtes in Manchester zinvol, toegankelijk en interactief kunnen zijn

De auteur wijst daarbij wel op het gevaar van gentrificatie wanneer een plek te aantrekkelijk wordt. Maar totdat het viaduct zichzelf dusdanig heeft bewezen, hoopt hij vooral dat gebiedsontwikkelaars stoppen met de focus op de hoogwaardige, grootschalige en in het oog springende groenprojecten. Wil je een stad echt vergroenen dan heb je vooral profijt van een lokale benadering en projecten als het Castlefield Viaduct. “Deze plek laat zien dat voorheen overtollige ruimtes in Manchester zinvol, toegankelijk en interactief kunnen zijn. Natuurlijk is het niet nieuw om industrieel chic te integreren met stadsvernieuwing, maar het is nieuw in Manchester.”


Lees het volledige artikel op de website van The Conversation.


Cover: ‘Castlefield Viaduct, Manchester.’ door Nicola Pulham (bron: Shutterstock)


Jasper_monster_sandervanwettum door Sander van Wettum (bron: SKG)

Door Jasper Monster

Redacteur Gebiedsontwikkeling.nu


Meest recent

ColoHouse, Moezel 3-5, Den Haag door Roel Backaert (bron: Roel Backaert)

De fysieke neerslag van de digitale wereld, datacenters rukken op

We zijn steeds meer digitaal met elkaar verbonden en hebben steeds meer dataopslag nodig. Datacenters leveren daarvoor hun diensten maar doen dat niet ongezien. Ze zijn nu gedocumenteerd en recensent Jaap Modder nam de publicatie tot zich.

Recensie

20 december 2024

GO weekoverzicht 19 december 2024 door Gebiedsontwikkeling.nu (bron: Gebiedsontwikkeling.nu)

Dit was de week met een nieuwe toekomst voor het platteland, zonder gebakken lucht

Deze week ging het op Gebiedsontwikkeling.nu veel over een nieuwe toekomst voor het platteland. Joks Janssen en Maarten Koreman laten zien wat er anders moet. Maar dan hoopt columnist Hans-Hugo Smit dat dit wél zonder gebakken lucht gebeurt.

Weekoverzicht

19 december 2024

Middelburg, Zeeland door Make more Aerials (bron: shutterstock)

Het gemeentelijk grondbeleid van Middelburg, maatwerk in situ

Gemeentelijk grondbeleid is er in soorten en maten. Planeconoom Pieter van Zwet brengt de praktijk in Middelburg in beeld en duidt het ‘situationeel’ grondbeleid dat hier wordt gehanteerd.

Casus

19 december 2024