Opinie Dat een structurele verandering noodzakelijk is wordt algemeen erkend, maar kan dit alleen met financiële maatregelen opgelost worden? Er wordt jaarlijks al meer dan 11 miljard aan huursubsidie besteed en de nog steeds als een stimulans ervaren hypotheekrenteaftrek en verlaging van de overdrachtsbelasting helpen niet meer.
Nederland zit in een diepe woningbouwcrisis en de overheid wordt om een oplossing gevraagd.
Het ‘scheef’ wonen kent buiten de huidige formulering ook een andere dimensie. Is het niet vreemd dat met de al lang bekende ontwikkeling van stijging van één-persoonshuishoudens we nog steeds nauwelijks voor deze doelgroep bouwen? Verder is de huidige woningvoorraad niet flexibel; opsplitsen tot betaalbare eenheden is nagenoeg niet mogelijk. Voorbeelden van gebouwen die voor WOII zijn gebouwd – niet volgens de conventionele ‘revolutiebouw’ – zoals o.a. de grachtenpanden, de Atelierwoningen in Amsterdam en de Bergpolderflat in Rotterdam blijken wel geschikt voor de nieuwe opgave.
Terug naar slimme bouwtechnieken.
Een voorbeeld hoe betaalbare woningbouw kan worden gerealiseerd, waarbij ook de (te) hoge grondprijzen geen belemmering vormen zijn o.a. de studentenwoningen boven de sporthal van de Amstelcampus in Amsterdam. Door kleinere woningen met verplaatsbare woning scheidende wanden te realiseren, zijn ze nu betaalbaar voor één persoon, terwijl bij veranderende marktvraag een woonblok geschikt kan worden gemaakt voor gezinnen.
Ook voor de oudere generatie die nu geen alternatief heeft en daarom ook noodgedwongen, soms in een te grote woning verblijft kan huisvesting betaalbaar worden gerealiseerd door ‘op maat’ en tegen lagere maatschappelijke lasten wonen en zorg te bieden. Multifunctionele complexen, die eventueel boven bestaande gebouwen worden gebouwd, in een lichte constructie, met variabele eenheden zijn ook voor zorg- en verpleging economisch te exploiteren. Zeker omdat, daarnaast ook gebruik van duurzame energie rendabel is. Inpassing van nieuwe technieken zoals domotica, maar ook aanpassingen om de kosten van ‘handen aan het bed’ te reduceren zijn met slimme en flexibele casco’s te realiseren.
Een bijkomend voordeel is dat de rentelasten lager zullen zijn, omdat financiers geen risico op leegstand meer behoeven mee te nemen; immers de eenheden zijn steeds opnieuw geschikt voor de dan geldende marktvraag.
Door nieuwe betaalbare huisvesting aan te bieden, komt de doorstroming op gang en komen er bestaande woningen beschikbaar waar nu ‘scheef’ wordt gewoond. Daarmee kan de bouw- en vastgoedsector in Nederland een nieuwe positieve impuls krijgen.
Cover: ‘Portret_Ger van der Zanden_530px’