Delftse succesvolle incubators verdienen vervolg

Verslag debat TOP 17-6-2015 / gespreksleider Jan Bloemberg

Campus en de stad

Jan Bloemberg leidt het debat op 17 juni in. Hij plaatst het in het bredere kader van de Campus en de Stad, waarin het samenspel tussen de stad en de universiteit wordt verkend. Deze (derde) bijeenkomst behandelt de incubators in Delft en hun bijdrage aan het ‘ecosysteem voor science en economie’.

Presentatie Incubators en spin-offs: een banenmotor?

Hans Reijnen presenteert de verkenning die TOP Delft heeft gedaan naar 25 jaar incubators in Delft. Zijn de incubators de banenmotor voor Delft, zoals wordt verwacht en gezegd? Uit een onderzoek uit 2014, uitgevoerd door Buck Consultants blijkt dat Delft het hoogste aantal banen uit incubators heeft van alle Nederlandse campussen, namelijk 192 spin-offs. Maar wat merken we daar werkelijk van? De vragen die worden gesteld zijn welke impact incubators op het ogenblik hebben op de stad: hoeveel werkgelegenheid genereren ze, en wat zijn de vestigingsfactoren die van belang zijn voor bedrijven in de eerste fase na de incubator?
- YES!Delft is de bekendste, maar zeker niet de eerste incubator in Delft. Al in de jaren ’90 werden Radex en BTC door lokale ondernemers opgericht, waar net-afgestudeerden een broedplaats-omgeving werd geboden. Vanaf 2000 kwamen daar diverse andere locaties bij zoals de Bacinol’s 1, 2 en 3, De Zuster en Buitenwatersloot 312. Op het ogenblik zijn er zo’n twaalf grotere complexen in Delft en zijn er twee in ontwikkeling.
- Op het ogenblik huisvesten de twaalf incubators en aanverwante complexen ongeveer 300 bedrijven en 1600 arbeidsplaatsen. Inmiddels hebben deze incubators een flink aantal doorgroeiers voortgebracht.
- Van de tachtig bedrijven die vanuit de incubators Radex, BTC en YES!Delft zijn uitgevlogen, blijven de meeste in Delft en omgeving gevestigd, met in totaal ruim 2200 arbeidsplaatsen.

Belangrijke vestigingsfactoren

De aanwezigheid van de Technische Universiteit in Delft is een belangrijke vestigingsfactor voor bedrijven. Dat komt duidelijk naar voren uit zeven interviews die TOP hield met vertrokken partijen uit YES!Delft. Die bedrijven zijn inmiddels allemaal binnen of rond Delft uitgevlogen. De voorkeur voor Delft komt vooral door de aanwezigheid van studenten, die als parttimer of stagiair bij de bedrijven aan de slag gaan. Ook de fietsafstand is daarbij belangrijk.
De binding van de bedrijven met de TU is heel verschillend, maar alle bedrijven profiteren van het cluster van kennisbedrijven en de kennisuitwisseling in de stad. De grote hoeveelheid aan inspirerende en succesvolle start-up bedrijven biedt studenten een nieuwe interessante carrièrekeuze. De spin-off bedrijven van de incubators bevinden zich zowel op de campus als in de stad.
Delft wordt gezien als een goed gelegen en bereikbare plek in de zuidelijke vleugel van de Randstad. Medewerkers wonen veelal in en rond Delft. Dat bepaalt voor veel bedrijven ook hun nieuwe vestigingsplaats: niet te ver van de medewerkers.
De Delftse binnenstad is karaktervol: zijn historie, overzichtelijkheid, sfeer en representatieve voorkomen is belangrijk voor bedrijven. Ze tonen hun klanten graag deze bijzondere stad. Uit de interviews blijkt dat prijs en flexibiliteit van de huurcontracten in ruimte en tijd belangrijk is voor doorgroeiende bedrijven. De kantoorachtige bedrijven zochten vooral een kwalitatief hoogwaardige werkomgeving voor hun medewerkers. Het delen van een pand, mits niet te groot, werd als voordeel ervaren. Voor maakbedrijven die zoeken naar de combinatie van kantoor en labfunctie is het lastiger in Delft geschikte ruimte te vinden.
De Gemeente en de TU Delft helpen bedrijven wel met zoeken naar geschikte ruimte, maar uit de interviews ontstaat het beeld dat ze zoekend zijn naar hun rol. Met begrip en zonder verwijt geven ze aan dat de gemeente en de TU vaak niet snel genoeg kunnen handelen.

De conclusie: Ja, incubators en hun spin-offs spelen een hele belangrijke rol als banenmotor in Delft. Het aanbieden van ruimte voor doorgroei is kansrijk en noodzakelijk voor een goed economisch en kennisrijk ‘ecosysteem’. Of zoals een geïnterviewde het zei: “Delft kan het Nederlands alternatief zijn naast Berlijn of Silicon Valley.”
De rol van de private vastgoedondernemers is daarbij essentieel: het onderdak bieden aan starters is een specialisme. Het vraagt een andere aanpak dan de reguliere vastgoedmarkt. Er lijkt vooral behoefte aan ruimten voor maakbedrijven. Incidenteel is die ruimte nu nog aanwezig in Delft, maar er zijn nieuwe locaties nodig. De focus van investeerders ligt op nieuwbouw, maar dat zou wel eens te lang kunnen duren en te duur kunnen zijn. “Wees daarom zuinig op het bestaande vastgoed en bekijk de mogelijkheden voor hergebruik. Zoek nieuwe, productieve vormen van gezamenlijke versterking van het ecosysteem waarbij Gemeente en TU samenwerken met private partijen. Na de aandacht voor technostarters is het nu ook tijd voor aandacht voor de creatieve starters”, zegt Hans Reijnen.

Pitch van Jelmer van Ast,
directeur Conference Compass, een doorgroeibedrijf uit Yes!Delft

“Making bright people brighter. Dat is de missie van mijn bedrijf, Conference Compass. Vijf jaar geleden zijn we gestart. Een start-up, dat zijn we nog steeds, maar wel al een heel stuk volwassener dan toen we begonnen. Onze missie past perfect bij de stad Delft. Mijn CTO, uit IJsland, vertelde dat als hij thuis mensen zegt dat hij in Delft werkt, ze dan direct vragen: O, werk je dan op de universiteit? Delft is blijkbaar synoniem voor haar universiteit: de TU Delft.
Delft is een kleine, compacte stad vol met super slimme, super creatieve, super productieve jonge mensen. Deze kracht maakt ook dat ik met mijn bedrijf in Delft wil blijven. Ons team is het aller belangrijkste. En Delft zit vol met getalenteerde mensen die ik maar wat graag in ons team zou willen hebben. Dat blijkt echter niet zo makkelijk te zijn als je misschien zou denken.
Vraag je op de TU aan studenten, waar ga je later solliciteren? Dan hoor je: Shell, Philips, ASML. Maar heel weinig zullen zeggen: bij een start-up.

Gek eigenlijk. - Bij een start-up werken is namelijk het leukste dat er is! Een ambitieus jong team, met een drive de wereld te veroveren, direct resultaat, veel avontuur, hele steile leercurve, mee-groeien in plaats van doorgroeien, en vaak ook mogelijkheden om opties of aandelen te krijgen. Stel je nou eens voor dat je in het prille begin bij Google of Apple aan de slag was gegaan. Zo’n beetje iedereen van het eerste uur daar is miljonair geworden; zelfs de schoonmaakster!
Mijn stelling is dat Delft vol zit met potentiële Google’s en Apple’s. En dat de gemeente Delft en de TU Delft — in hun eigen belang — moeten inzetten op goede aansluiting tussen studenten en deze start-ups. Dan behoud je de kennis en help je die ontwikkelen, stimuleer je de werkgelegenheid en de economie, en wel op zo’n manier die past bij het karakter van de stad.”

DTP
Matthijs Noordermeer werkt als gebiedsontwikkelaar Technopolis bij de afdeling Vastgoed van de TU Delft. Onlangs richtte de TU met de gemeente Delft Technology Partners op, waarin zes gezamenlijke programma’s voor het verbeteren van het kennis- en ondernemersklimaat in Delft zijn gebundeld. “We willen zorgen dat Delft de beste plek is waar kennisbedrijven zich kunnen vestigen.” Volgens Noordermeer moet verder onderzocht worden welke behoefte er is aan vastgoed. En welke behoefte de individuele zoekende partijen hebben. “We willen dat ecosysteem veel meer zichtbaar maken, ook voor nieuwe bedrijven. We willen laten zien in wat voor rijke omgeving ze terecht komen.”
Anja Stokkers, directeur TU Delft Real Estate and Facility Management, zegt met 192 spin-offs trots te zijn op de goede positie van Delft. “Deze goede positie wordt ook bevestigd in een recent rapport van Buck. Daarin wordt de TU science park voorgesteld als één van de zes internationale toplocaties voor de Zuidvleugel. Die positie versterken we graag. Het ecosysteem op de TU Campus is daarvoor goed met de universiteit, grote bedrijven en kleine bedrijven bij elkaar. De nadruk zal vooral moeten liggen op het bieden van geschikte ruimte aan doorgroeiende bedrijven en spin-offs. Eén ding is daarbij duidelijk: we moeten daarvoor naar andere modellen van vastgoedontwikkeling.” En dat blijkt soms lastig: de TU Delft mag vanuit haar universitaire rol niet zelf gebouwen realiseren voor doorgroeiende bedrijven. Samenwerking met vastgoedondernemers is dus noodzakelijk, maar verloopt moeizaam. Ontwikkelaars/beleggers eisen dat vastgoed voor 80 procent verhuurd is voor ze starten. Oude vastgoedconcepten blijken niet meer aan te slaan of zijn te duur.
Nieuwe vormen van financiering en vastgoed zijn dus nodig. Alle acht belangrijke innovatiecampussen ervaren dit probleem. Vandaar de oproep van Stokkers tijdens het debat: “Wie wil met de TU samen nadenken over nieuwe vormen van vastgoedontwikkeling voor doorgroei-bedrijven? - Dat kan gaan over nieuwbouw, maar ook over de bestaande voorraad.” Gerard Meijerink, de grootste beheerder van incubators en spin-off-huisvesting in Delft, reageert direct: “daar doe ik aan mee!”

Belangrijkste opgave

De Science-campus versterken, dat is een belangrijke opgave voor de TU. Volgens het Buck-rapport is vooral de bereikbaarheid slechter dan de andere in de Zuidvleugel. Hier ligt een opgave voor de regio in samenwerking met TU, gemeente en Rijk. In de discussie komt de wens naar voren dat de campus meer in samenhang met de stad wordt ontwikkeld. Zo zou voor het bedrijventerrein Schieoevers een integrale aanpak kunnen worden opgesteld. De TU Science Campus, Spoorzone Delft en DSM Bioscience zouden in samenhang als één grote toplocatie gezien kunnen worden.
Op de campus zelf staan nog veel leegstaande oude gebouwen. Herontwikkeling lijkt niet mogelijk. De TU wil deze gebouwen in de in de komende tijd weghalen, te beginnen bij de hallen midden op de campus. Voor de gebouwen aan randen met de stad wordt gezocht naar herontwikkeling met of door private partijen. Ook hier doet Stokkers een oproep aan partijen om mee te denken over de panden aan de Julianalaan.

Meer banen

“Waar we naar toe moeten is het uitvinden van nieuwe werkgelegenheid”, hield Jan Roelf Sikkens, strategisch adviseur Gemeente Delft, de toehoorders voor tijdens het debat. De gemeente probeert op veel vlakken banen te creëren; de banen in de lager- en middenkaderbedrijven verdwijnen steeds meer in Delft. De vraag aan de TU is of het niet mogelijk is om een nieuwe generatie productiemiddelen te ontwikkelen die als banenmotor voor iedereen in Delft kan fungeren.
Als speerpunt van integrale ontwikkeling van een ecosysteem van campus en stad noemt Sikkens zijn gesprek met Bedrijvenkring Schie-oevers. De Bedrijvenkring zou graag zien dat meer innovatieve bedrijven zich op de Schie-oevers zou vestigen. Daar is nog ruimte voor maakbedrijven. En de groeibedrijven zouden prima kunnen samenwerken en kennis uitwisselen met de bestaande maakindustrie die daar nu gevestigd is. Dat haalt het gebied uit de onbekendheid, en versterkt ook de onderlinge band tussen de zittende bedrijven. Zo kan een impuls in doorgroeibedrijven ook een investering in de stad betekenen. “Het bouwen van een dergelijk ecosysteem is belangrijker dan het bouwen van vastgoed.”

Bottlenecks
Kernvraag tijdens het debat was hoe nieuwe incubators of doorgroei-faciliteiten in de stad ontwikkeld kunnen worden. Noordermeer:
“Daarvoor moeten we goed begrijpen wat de wensen van die doelgroep zijn. Om starters te faciliteren is het belangrijk een soort bedrijvenhotel te zijn: easy in - easy out. Het bedrijfspand moet geheel klaar staan inclusief faciliteiten zodra een nieuwe locatie opent. Dat kan alleen met kapitaal, en dat is op het ogenblik moeilijk te verkrijgen.”
Banken zijn zeer behoudend. De TU kan niet investeren in doorgroei-huisvesting. Beleggers zoeken naar rendementen van 7 tot 12 procent. Alleen als je veel ervaring hebt in dit soort huisvesting en een behoorlijke portefeuille zal je dat op eigen kracht nog lukken. De overheid kan helpen met het opzetten van een investeringsfonds om de aanloopfinanciering en het startrisico op te vangen. Zoals de rijksoverheid ooit een groenfonds had voor investeringen in duurzame ontwikkelingen, zou er ook een sociaal-economisch fonds moeten komen voor dergelijke investeringen in incubator-vastgoed. Gemeente en Provincie Zuid-Holland geven aan daar op te studeren.

Er zijn ook andere mogelijkheden. Delft zou kunnen proberen om alumni te bewegen te investeren in panden voor doorgroeiers en start-ups, zoals op de Paardenmarkt gebeurt. Samenwerking tussen bedrijfsleven en Universiteit in Technopolis zou kunnen leiden tot coöperatieve bouw van lab-functies die beide partijen kunnen gebruiken. Zo’n Coöperatieve ontwikkeling lijkt op de CPO, collectief particulier opdrachtgeverschap in de woningbouw. Daarin staan in essentie de gebruikers centraal en zij bepalen gezamenlijk de bouw en inrichting van het vastgoed: de Bedrijven-CPO.
De smart-industrie is een nieuwe vorm van de maakindustrie. En Delft heeft daarin grote kansen omdat het veel opleidingen, kennis en bedrijven in huis heeft. Het onderwerp schiet door heel veel maakindustrie heen. Het verbindt de klassieke maakindustrie met ICT en met diverse deeltechnieken. Iets waar Delft sterk in is. Jan Roelf Sikkens: “We hebben alle ingrediënten in huis om ons in die nieuwe maak-industrie te profileren.”