In een voorpublicatie van de nieuwe Gebiedsontwikkeling.krant, schetsen SKG-directeur Tom Daamen en de hoogleraren Co Verdaas en Marlon Boeve een eigentijds perspectief op ‘de stadsrand’. “Mogelijk treden stad en platteland elkaar ‘fysiek, economisch en sociaal-cultureel weer tegemoet”.
Oude fabrieken en kantoorgebouwen, ze liggen nogal eens aan de randen van de stad en zijn aantrekkelijke plekken voor creatieven. Wat moeten gemeenten doen om deze initiatieven een volwaardige plek in de oprukkende stad te geven? Volgens experts Lennart Graaff en Rinske Brand moeten zij vooral ‘de kunst van het nietsdoen’ beheersen.
Het Duitse Münster werd decennialang omsloten door zo’n twintig kazerneterreinen. Sinds het vertrek van de Britse strijdkrachten heeft deze bijzondere stadsrand een metamorfose ondergaan. “Jarenlang waren dit ontoegankelijke gebieden in de stad, met veel muren en prikkeldraad. Hoe anders is dat nu.”
Volgens ontwikkelaar Marita Flier verdient de ‘meergeneratiewoning’ het om verlost te worden van het ‘geitenwollensokkenimago’. Mensen in verschillende levensfasen die bij elkaar willen wonen in een gemeenschap is niet alleen iets voor in de marge van de woningmarkt. En het concept is nog financieel haalbaar ook.
In Groningen verdwijnt de auto langzaam uit het centrum. In een debat over de autovrije stad laat stedenbouwkundige Marco Broekman weten dat het hem nog niet ver genoeg gaat. “Het is de kunst om ook in de omliggende gebieden meer ruimte voor de fiets en de wandelaar te maken.” Tot aan de stadsrand dus.
Cover: ‘Weekoverzicht Cover’ door Ineke Lammers (bron: gebiedsontwikkeling.nu)