Automatisch wekelijks op de hoogte blijven? Schrijf u dan in voor onze nieuwsbrief!
“Het is het maximale wat je had kunnen verwachten, maar het is niet genoeg.” Hoogleraar Co Verdaas is teleurgesteld over wat Prinsjesdag oplevert voor gebiedsontwikkeling. Aan interesse voor zijn vakgebied, aangejaagd door de woningnood, geen gebrek. En er komt geld bij, miljarden zelfs. Maar Verdaas mist de essentiële integrale visie. “De opgaven zijn nu zo groot dat alles met elkaar samenhangt. Je hebt niets aan een miljard voor extra woningen als je geen rekening houdt met de stikstofuitstoot.”
Promovenda Céline Janssen ontrafelt in haar blog juist de samenhang. Zij legt de betekenis van het containerbegrip sociale duurzaamheid bloot. Want wat bedoelen we precies als we het over de inclusieve, toegankelijke of sociale stad hebben? Janssen wijst er op dat onder het concept vele impliciete opvattingen en aannames verscholen liggen. “Als we deze niet explicieter maken, is de kans aanwezig dat investeringen hun doel voorbijgaan.”
In haar column stelt Ellen van Bueren een ander soort duurzaamheid centraal. Aan de hand van almaar stijgende energieprijzen en de overstromingen in Zuid-Limburg van deze zomer betoogt zij dat niks doen om klimaatverandering het hoofd te bieden, geen optie meer is. “Doorgaan op de bekende wijze betekent niet dat zaken bij het oude blijven, maar verslechteren; de nuloptie is een illusie.”
Wat mij verder opviel, deze week? De uitgebreide analyse door adviesbureau Brink van de ontwikkelfase ná gunning, en hoe het voormalige landgoed Zijdebalen aan de Utrechtse Vecht ook goed blijkt te functioneren als verdichte stadswijk. Plus: de bespreking door Jaap Modder van de bundel columns van de Belgische hoogleraar Maarten van Acker. “Het boekje is één groot pleidooi voor de gezonde stad die geschikt is voor alle leeftijden.”
Cover: ‘Weekoverzicht Cover’ door Ineke Lammers (bron: gebiedsontwikkeling.nu)