2 november 2011
2 minuten
Nieuws Hoevelaken - Twee miljoen vierkante meter cultureel erfgoed staat leeg: veel, maar toch minder dan de kantorenleegstand. Een belangrijk verschil maakt de kwestie wel zo nijpend, zien Friso de Zeeuw en Arno Boon: "Het zijn beeldbepalende gebouwen, niet langs de snelweg maar in bewoond gebied. Gebouwen bovendien, waar mensen van houden."
Ze dringen erop aan alle zeilen bij te zetten om bij de huidige tegenwind toch vooruit te komen. De bouw- en vastgoedcrisis, subsidiebudgetten die niet zijn ontwikkeld voor de "aanstormende gigantische opgave" en rigide regels die eigenlijk voor nieuwbouw zijn ontwikkeld, trekken hun grenzen. "Het wordt geen mooiweerzeilen". formuleert De Zeeuw. Toch is volgens hen - met alle hens aan dek - veel meer mogelijk dan nu gebeurt.
De cascorestauratie is van een gedeelte dat een onrendabele top oplevert. "De invulling van de gebouwen bedruipt zich vrijwel altijd zeld." Ze zien dankbare gebruikers en weinig huuropzeggingen. Nu de subsidiepotten leeg raken, kom het vooral aan op creatieve oplossingen voor de financiering van de onrendabele toppen.
"Gebiedsontwikkeling kan er daarvan één zijn", reikt de specialist op dit gebied aan. Temporiseren is een andere. "Voor erfgoed moeten we de Nederlandse traditie van allesomvattende plannen loslaten. Kijk flexibel rond voor mogelijkheden. Neem de tijd. Een planmatige aanpak hoeft niet verkeerd te zijn maar de focus moet breder worden. Ga flexibel uitkijken naar mogelijkheden."
Zie voor de volledige publicatie:
Cover: ‘Thumb_renovatie en herbestemmen_0_1000px’