Opinie Na corona haalde de wooncrisis in 2021 regelmatig de voorpagina’s. Hoe vervelend ook, al die aandacht leverde volgens columnist Hans-Hugo Smit wel mooie woorden op. Van huishonger tot woonobesitas en van woonschaamte tot inponden.
Eind december. Tijd van volle eettafels en goede voornemens. En van terugkijken op het voorbije jaar. Dat jaar stond helaas opnieuw in het teken van corona. Toch was er ook meer ruimte voor andere besognes, zoals die op de woningmarkt. Steeds vaker berichtten de media over het woningtekort en torenhoge prijzen. Dat leverde mooie – voor mij nieuwe – woorden op.
Werd vorig jaar ‘huidhonger’ bijna Woord van het Jaar, in 2021 las ik over ‘huishonger’. Steeds meer Nederlanders hebben moeite om een ruimer of beter betaalbaar huis te vinden. Of überhaupt een huis. In de concurrentie om schaarse woonruimte bieden mensen tegen elkaar op. Zelfs huren ging in 2021 bij opbod. De hoogste bieder wint (of liever: betaalt) de hoofdprijs. De rest vist achter het net. En wie te lang achter het net vist, die krijgt natuurlijk honger…
Wie de media volgt, denkt misschien dat Nederlanders heel duur en heel krap wonen, maar dat is niet zo. Gemiddeld wonen we juist vrij betaalbaar en vooral heel ruim. Sterker nog: we lijden aan ‘woonobesitas’, ook een nieuw woord in 2021. Vooral veel senioren blijken teveel woonruimte te consumeren. Doordat ze niet doorstromen, bewonen ze nu met zijn tweeën of alleen een huis dat eigenlijk bedoeld is voor een heel gezin. Hoewel de meeste van deze royaal behuisden daar zich nog niet voor lijken te generen, heeft Het Parool dit jaar alvast het woord ‘woonschaamte’ geïntroduceerd voor het geval dat mocht veranderen.
En dan blijken er in deze tijden van huishonger en woonobesitas ook nog woningmarktgebieden te zijn die te ruim in hun jasje zitten. In deze krimpregio’s gaan ze nu ‘inponden’: corporaties kopen slechte particuliere woningen op om ze te vernieuwen of slopen. Vaak zijn dit dezelfde huizen die nog niet zo lang geleden door diezelfde corporaties waren uitgepond. Eerst uitponden, dan weer inponden? Zien we hier het woningmarktequivalent van een jojo-effect?
Onze woningmarkt is ongezond. Dat moet volgend jaar echt anders! Dus, hierbij enkele goede voornemens voor 2022: de huishonger stillen, de woonobesitas te lijf (waardoor vanzelf minder woonschaamte) en nog slechts mondjesmaat in- en uitponden. Maar u weet hoe het gaat met goede voornemens: het blijft meestal bij mooie woorden.
Cover: ‘Hans-Hugo Smit’ door Gebiedsontwikkeling.nu (bron: Gebiedsontwikkeling.nu)
Door Hans-Hugo Smit
Sectoranalist Bouw & Gebiedsontwikkeling bij Rabo Real Estate Finance.
