22 oktober 2016
3 minuten
Nieuws Technologiecampussen kunnen een impuls geven aan hun stedelijke omgeving, maar ook het omgekeerde kan gebeuren. Wie een maximale wederzijdse stimulans wil, moet de mogelijkheden tot ontmoeting en verbinding zo goed mogelijk faciliteren, blijkt uit onderzoek van promovendus Flavia Curvelo Magdaniel.
De campus van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) is wereldwijd hét voorbeeld van hoe de bebouwde omgeving innovatie kan stimuleren. De universiteit in Cambridge koos enkele decennia geleden voor een transformatie van haar directe omgeving waarbij sommige bestaande en nieuwe gebouwen werden ingericht als flexibele faciliteiten. Die zijn zeer eenvoudig aanpasbaar. Bovendien investeerde de toonaangevende technologie-universiteit in gedeelde faciliteiten. Door flexibilisering konden gebouwen door telkens meegaan met veranderingen in de lokale technologiegedreven bedrijven en instellingen. In de tijd van de digitale revolutie en de Space Age waren dat er nogal wat. De gedeelde faciliteiten, die vaak middenin het stedelijk weefsel van de stad Cambridge liggen, trokken ook innovatieve bedrijven aan. Doordat zij aanschurkten tegen de kennisinstellingen ontstond een kruisbestuiving waarvan beide profiteerden.
Verbetering van OV verbindingen en weginfrastructuur zorgen er hier voor dat stad en campus meer van elkaar profiteren, ondanks dat ze een behoorlijk eind uit elkaar liggen.
Campus decision-makers toolbox aantrekken en het vasthouden technische talenten. Het is dus een relevante vraag is dus relevant hoe dat beste lukt. Curvelo Magdaniel bracht het succes van grootschalige vastgoedinterventies in kaart door onder meer te kijken naar het aantal patenten van campussen en bedrijven eromheen. Een flinke stijging duidt op een succesvolle strategie.
In haar proefschrift 'Technology campuses and cities. A study on the relation between innovation and the built environment at the urban area level' ontwikkelt ze een conceptueel model voor verheldering van de relatie tussen innovatie en de gebouwde omgeving. Haar 'Campus decision-makers toolbox' bevat ook tips om organisatiestrategie en vastgoedstrategie op een efficiënte manier te koppelen bij vastgoedinterventies. Daaruit blijkt dat behalve goede ontmoetingsplaatsen en OV-verbindingen, een versterking van de identiteit van een onderzoeksgebied een positief effect kan hebben. Verder is de routing en de kwaliteit van paden en wegen op een campus van belang. Curvelo Magdaniel: “Je moet een campus zo inrichten dat door de gebouwen en over het campusterrein een constante stroom ontstaat van mensen – liefst zo divers mogelijk. Op die manier draagt een vastgoedstrategie maximaal bij het doel van een technologiecampus: innovatief vermogen.”
Bron: Tudelft.nl
Cover: ‘delft campus’