Onderzoek De nieuwe realiteit van gebiedsontwikkeling vraagt (deels) om andere, creatieve businessmodellen en werkwijzen om transformatiegebieden (weer) vlot te trekken. Procesomkering wordt als een van die nieuwe werkwijzen geïdentificeerd, waarbij eindgebruikers gezamenlijk financiële middelen, kennis en kunde inzetten binnen de eigen netwerken om kleinschalige fysieke ingrepen te organiseren, op basis van door de gemeente gestelde (globale) planologische kaders.
Procesomkering als gemeentelijke aanpak
Procesomkering als gemeentelijke aanpak is als scriptieonderwerp onderzocht voor de studie Master City Developer, waarbij het Manifest voor De Spontane Stad (Urhahn, 2010) als pleidooi voor kleinschalige initiatieven model staat als onderliggende theorie. De onderliggende gedachte van procesomkering is dat er ‘slimme’ ruimte wordt gecreëerd om een transformatie van een binnenstedelijk gebied langzaam op gang te brengen. Maar hoe organiseer en stimuleer je dat als gemeente, in de huidige ontwikkelpraktijk bij aspirant?initiatiefnemers? Het antwoord op deze vraag blijkt net zo complex als eenvoudig.
‘The coalition of the willing - Afbeelding 1’
Aangepaste ontwikkelkolom bij procesomkering
Het scriptieonderzoek wijst naar de reële mogelijkheid voor de gemeente om een aanpak van procesomkering te creëren op een procesmatige manier, in twee stappen. Ten eerste gaat het om het zorgen voor heldere flexibele planologische afwegingskaders (wat verwacht de gemeente van de initiatiefnemer?) en een viertal ‘Leidende principes’ (wat kan de initiatiefnemer van de gemeente verwachten?) om initiatiefnemers te stimuleren.
De volledige publicatie is hier te vinden.
Door Richard Bosboom MCD
Procesmanager at Gemeente Nieuwkoop
