Onderzoek De kredietcrisis van 2008 heeft veel consequenties voor de vastgoedmarkt gehad, met als gevolg een toegenomen hoeveelheid leegstaand vastgoed en braakliggende terreinen in de stad. Leegstand heeft een negatieve impact op de leefbaarheid, veiligheid en economische waarde van de omgeving. Bewoners ervaren een omgeving met veel leegstand als onprettig en onveilig. Bedrijven vestigen zich minder graag in een gebied waar veel leegstand is. Leegstand is natuurlijk ook een kostenpost voor de vastgoedeigenaar. De vraag is, wat moeten we aan met al die leegstaande panden? In mijn afstudeeronderzoek heb ik verkend hoe tijdelijk gebruik bij kan dragen aan de sociaaleconomische ontwikkeling van een gebied en zijn bewoners.
Recent kwamen investeerders, vastgoedontwikkelaars, kantooreigenaren, banken en de rijksoverheid overeen, dat er een door de overheid te beheren sloopfonds zou moeten komen. In een artikel in de Volkskrant van 28 juni 2012 bepleitte Hans de Jonge, voorzitter bij de ontwikkeling van dit ‘convenant leegstand kantoren’, dat een sloopfonds in ieders belang is, zelfs in het belang van huurders! Er valt veel af te dingen op zijn stellingname. Mijn belangrijkste bezwaar is dat zijn argumenten louter van financieel-economische aard zijn. Bovendien zijn er mijns inziens vaak betere alternatieven voor sloop en zou er niet alleen gekeken moeten worden naar leegstaande kantoorpanden, maar ook naar andere leegstaande gebouwen.
Cover: ‘Leegstand binnenstad, Charleroi’ (bron: Mark van Wonderen)