Opinie De jaarlijkse BOSS TU Delft studiereis ging dit jaar naar Sao Paulo en Rio de Janeiro in Brazilië. Als een van de docenten RE&H (Real Estate and Housing) was ik mee op deze geweldige reis. Het bleek een ontdekkingsreis in bijzondere steden.
Tijdens de reis moest helaas een van de studenten, Lucas, opgenomen worden in het ziekenhuis. Het is helemaal goed gekomen met hem hoor, maar het betekende dat de andere studenten en mijn collega doorreisden naar Rio de Janeiro. Ik bleef met Lucas in Sao Paulo. Plotseling was ik minder toerist en kreeg mijn dag een ritme van bezoekjes aan het ziekenhuis afgewisseld met bezoekjes aan musea, kerken, gebouwen en hardlopen met de Paulistanen in het Ibirapuera, het grootste park van de stad. Daarom deze epiloog over Sao Paulo.
Vanmiddag wandel ik door het centrum van Sao Paulo van Praça de República door de wijk Consolação richting Avenida Paulista waar het ziekenhuis is. Bij het vallen van de avond drink ik een biertje op het terras van een buurtcafé.
Ik kijk rond
Er gebeurt van alles
Ik voel me de buitenstaander die gluurt, die de dagelijkse gang van zaken een half uurtje mee mag maken.
Drie mannen zitten voor mij
Ze hangen in de stoelen en praten
Verstaan kan ik ze niet
Maar ze hebben elkaar veel te vertellen
Ze praten met grote gebaren
Ze drinken bier
Antarctica
Een Braziliaans merk
Een van hen drinkt een donker bier
Ze praten.
Een sissend geluid
Een auto stopt
Een man stapt uit en doet de motorkap open
Rook
Water op de grond
(Ik denk dat er iets mis is met radiator)
De man wenkt de ober
Een fles bier (600 cc) wordt gebracht
De man drinkt, hij lacht
Er lijkt geen probleem te zijn
Hij belt
Zijn garage?
Zijn vriendin?
Hij lacht en drinkt zijn bier.
Aan de overkant is een parkje
Parque Buenos Aires
Het verkeer raast langs
Overal is de herrie van het verkeer in deze stad.
Langs de hekken liggen de zwervers te slapen
Crack junks?
Mensen lopen achteloos langs
Of steken even over om er niet mee geconfronteerd te worden.
Een aantal mensen aan het tafeltje verderop
Een man slaapt
Er stopt een bus
De mensen springen op
Zwaaien naar de bus
Pakken hun tassen
Lopen naar de bus
De man schrikt wakker
Springt op,
rent…
stapt ook in
De bus vertrekt.
Een man staat voor het stoplicht
Rugzak op zijn rug
Een blikje Maracuja-sap in zijn hand
Het autoverkeer raast voorbij
Een crack junk spreekt hem agressief aan,
Schreeuwt!!
De man kan geen kant op
Geeft zijn blikje
De junk draait zich om en loopt weg
Opluchting!
Liever een blikje dan de hele rugzak.
Die man was ik... Een kwartiertje eerder.
Even later
Ik neem mijn laatste slok
Onderweg weer
Naar Lucas in het ziekenhuis.
Deze stad is nu een beetje van mij.
Ronald van Warmerdam.
Sao Paulo 9 augustus 2013. 17.45-18.15 uur.
Zie ook:
Cover: ‘2013.09.10_Onderdeel van de stad_660’