Onderzoek Transformatieopgaven zijn aan de orde van de dag. In tegenstelling tot 20 jaar geleden wordt bestaand vastgoed weer gewaardeerd, blijft de sloophamer ongebruikt en krijgt een gebouw een volgend leven en nieuw gebruik. Hippe programma’s worden geprojecteerd op leegstaand erfgoed: foodmarkets, koffietentjes, spaces en incubators vinden hun weg in voormalige postkantoren, kerken en fabriekshallen. Hoewel positief, hebben ze niet per definitie connectie met dat specifieke erfgoed en zijn geschiedenis. Het afstudeeronderzoek van Annette Bos gaat uit van de betekenis van cultureel erfgoed. Wat betekent bijvoorbeeld een bestaand gevangenisterrein voor haar omgeving en hoe vormt deze een basis voor een nieuw, bestendig programma en passende ruimtelijke ingrepen? Herbestemming gaat om méér dan financiële drijfveren; het moet een maatschappelijke, culturele én economische opgave zijn.
De ziel van de koepelgevangenis in Haarlem blootgelegd
Startpunt van het onderzoek was de grote fascinatie voor een ideologisch gebouw, bijzonder cultureel erfgoed waarvan er slechts drie op deze wereld staan, specifiek: de koepelgevangenis in Haarlem.
De Haarlemse koepelgevangenis is al meer dan 100 jaar een introvert en gesloten bolwerk. Het bestaat uit een ensemble van gebouwen ontworpen vanuit een ideologie die zich sinds de 17e eeuw met de opkomst van het kapitalisme langzaam ontwikkelde. Doordat de gedetineerde in zijn cel continu onder het oog van de bewaarder was zou hij zich beter gaan gedragen en als een ‘bekeerd’ mens terug kunnen keren in de maatschappij. Onopvallende technieken die kneedbaar, beheersbaar en kenbaar maken kregen vorm in dit gebouw. Het panopticum is in feite een bekroning van dit machtstype. Dit unieke erfgoed is in de fase om herbestemd te worden.
Dit is het vertrekpunt geweest van een zoektocht naar een nieuwe bestemming en ingrepen. Centraal stond de vraag hoe dit unieke terrein en ensemble van gebouwen met historische waarde kan blijven voortbestaan en een nieuwe betekenis kan krijgen, waarbij haar essentie zichtbaar blijft. En hoe de nieuwe invulling een dialoog aangaat met het verleden.
Analyse
Centraal staat de vraag welke betekenis kan worden ontleend
aan de gegeven situatie. Welke lagen zijn op de plek en in het gebouw aanwezig
en welke potentie bieden die lagen voor een geschikte nieuwe bestemming? Door
de fysieke en zachte kanten van de stad, het terrein en het gebouw op alle
schaalniveaus in kaart te brengen en verbanden te leggen tussen deze lagen kan
een geschikte bestemming worden gekozen en architectonische interventies worden
gedaan.
‘analyse schema’
Criteria
‘waardering’
Waardering
Drie voorbeelden die deze harde en zachte kanten van de analyse illustreren zijn de groenarmoede in Haarlem Oost en de kenmerkende grenzen van het terrein en de ruimtelijke kwaliteiten.
Groenarmoede
Aangezien het Haarlem Oost aan een goede publieke plek
ontbreekt en om de leefbaarheid van Haarlem Oost te vergroten is bereikbaarheid
van groen binnen 800 meter van belang. Een stadspark voor Haarlem biedt daarmee
een kans voor de stad.
‘groenarmoede’
Grenzen
Barrières typeren het koepelterrein. Deze grenzen bestaan
uit een dominerende ringmuur, gebouwen, hekwerken en schuttingen. En tussen
deze harde afscheidingen de bufferzones, die gezamenlijk het gevangenisterrein
tot een gesloten bolwerk maken. Enerzijds had deze ‘muur’ het doel de
samenleving bescherming te bieden tegen criminaliteit, de maatschappij zuiver
te houden van besmetting. Anderzijds had het tot doel de gedetineerde te
behoeden voor recidive en door middel van regelmaat, structuur en begeleiding
terugkeer naar de maatschappij mogelijk te maken. Dit spanningsveld moet
zichtbaar en voelbaar blijven.
‘van ondoordringbaar bolwerk naar permeabel gebied ringmuur’
Van ondoordringbaar bolwerk naar permeabel gebied ringmuur
‘muur’
Ringmuur
Ruimtelijke contrasten
Het oorspronkelijke doel van dit gebouw was om te imponeren
en op te voeden. Ruimtelijke contrasten versterken deze ervaring. Het
intimiderende karakter is van belang, dit dient zichtbaar en voelbaar te worden gehouden als monument
van dit gedachtegoed.
‘ruimtelijke’
Ontwerp
Het ontwerp onderzoekt de mogelijkheden van minimale
interventies die het terrein geschikt maken voor gebruik van vandaag. Door
middel van inverses wordt de essentie van het gebouw en terrein blootgelegd en
tegelijkertijd een nieuwe laag gegenereerd waarmee de identiteit zichtbaar en
voelbaar blijft.
Stadspark
Het sinds 1901 geleidelijk aan dichtgeslibde en benauwde
terrein krijgt weer ademruimte door de sloop van een aantal gebouwen. Het
sloopmateriaal wordt hergebruikt om een park aan te leggen. Zo krijgt Haarlem
Oost de nieuwe groene openbare ruimte die zij hard nodig heeft. Het wordt onderdeel
van de stad en teruggegeven aan de Haarlemmer. Het park is met zijn amfitheater
bovendien zeer geschikt voor concerten. Smalle doorgangen in de oude muur om
het terrein verbinden het park met de stad. Deze minimale 'incisies' in de muur
benadrukken het oorspronkelijke karakter van het terrein. Binnen de muren
verandert de voormalige strikte hiërarchie echter in ongedwongen dwalen en
ontdekken.
‘park’
Muziekprogramma
Het voormalige gevangenisterrein wordt getransformeerd tot
een uitnodigende plek voor musici, muziekliefhebbers en alle Haarlemmers, met
een programma dat aansluit bij de ambities van Haarlem en dat haar identiteit
als popstad versterkt. Er komen onder meer podia, oefenruimtes, opnamestudio's,
werkplaatsen voor instrumentenbouwers, muziek-startups, een vinylwinkel, en er
is ook ruimte voor horeca. Het plan verrijkt het sterke popklimaat van de
Spaarnestad met een vrijplaats voor musici. Er is ruimte voor ontdekking,
ontwikkeling, uitwisseling en uitvoering. Collectiviteit en synergie staan
centraal. Gevangenschap maakt plaats voor vrijheid.
Podium
In de koepel komt een opblaasbaar luchtobject met een
akoestische huid. Hierdoor ontstaan twee concertzalen met ieder een eigen
atmosfeer. De enorme ruimte is op die manier flexibel in te delen voor talloze
soorten concerten en optredens, van intiem tot grootschalig. Dit maakt
tijdelijk gebruik mogelijk zodat de ziel van de koepel behouden blijft.
Controle verandert in dynamiek.
‘podium’
Realiseerbaarheid in exploitatie
Door minimale ingrepen en een sluitende exploitatie is het
plan realiseerbaar. Het onderzoek naar programma en exploitatie is gebaseerd op
gesprekken en informatie van Haarlemmers en diverse muziekinstellingen.
‘plankaart’
Conclusie
De uniciteit van dit koepelcomplex verdient het bewaard te
blijven. Met een ontwerp van minimale ingrepen worden het verleden en heden op
een duurzame manier verbonden. Met een nieuw programma dat aansluit bij de stad
en tegelijkertijd bijdraagt aan het behouden en versterken van collectief
bewustzijn.
Dit project wil laten zien hoe onderzoek kan bijdragen aan
het formuleren van antwoorden op complexe stedelijke vraagstukken waarbij de
bestaande conditie centraal staat; hoe waarde kan worden gevonden in het
aanwezige en zichtbaar gemaakt en ervaren kan worden. Hiermee wordt herbestemming
van erfgoed relevant voor de stad en voor haar bewoners en bezoekers, voor de
plek en haar gebruikers. Relevant voor de geschiedenis en de toekomst.
Meer informatie op www.dekoepelvanhaarlem.nl
Cover: ‘koepel van haarlem’