Het samenstellen van een puzzel vereist teamwork en strategie door Dimitri Tymchenko (bron: shutterstock)

Wat kan men leren van teamvorming?

27 november 2012

2 minuten

Verslag Naar aanleiding van het statement van Eva Boudewijn over verbinding, het creëren van een gezamenlijke doel , het koesteren en overbruggen van verschillen bij samenwerking en het belang van de teamgedachte werd in een kleinere setting gediscussieerd. Wat kan men kan leren van teamvorming?

Teamsessie Eva Boudewijn, Seminar Vakmanschap, Engagement en Vertrouwen

Transparantie

Hoe transparant kan men zijn? Wat is nodig om uit de comfortzone te komen? Zitten we vast tijdens zulke discussies? Deze vragen kwamen naar voren.Transparantie blijkt lastig te zijn als men moet handelen vanuit de organisatie. Soms zijn de financiële belangen gewoon te groot. Een open gesprek vooraf laten plaatsvinden is vaak lastig, mede door de onzekerheid bij vele bedrijven intern. Er moet worden geaccepteerd dat we in een kwetsbare situatie zitten. Dit vraagt respect voor elkaar, elkaars rollen en het accepteren van de verschillen. Juist door verschillen kunnen nieuwe ideeën ontstaan. Dit begint met het benoemen van verschillen, om vervolgens te kijken hoe ze overbrugd kunnen worden.

Passende setting

Andere strategieën voor samenwerking zijn hard nodig. Naast competenties is interactie belangrijk en de regie over een team. Ook moet de norm voor samenwerking gezamenlijk worden afgestemd. Het gaat om een passende setting, soms is een kleinere groep de uitkomst.Teambuilding voorafgaand aan gebiedsontwikkeling is een interessante manier om opener met elkaar in gesprek te kunnen gaan. Wel wordt de kanttekening gemaakt dat de valkuil van ‘oldschool’ op de loer ligt, vasthouden aan de nieuwe werkwijze is cruciaal.

Gezamenlijk doel

Eva Boudewijn noemde in haar inleiding dat er nog weinig aandacht is voor het gezamenlijke doel. In de hedendaagse praktijk lijkt een gezamenlijk doel definiëren een lastig proces, mede door de grotere afstand tussen publiek en privaat, aldus Bosch. Juist het langetermijnperspectief is de binding tussen mensen, stelt Schoenmakers. Overheden moeten meer prijs gaan geven over de lange termijn perspectieven. Het langetermijnperspectief in combinatie met het kortetermijnperspectief van afzet kan een project in beweging brengen. Dit vraagt wel dat partijen uit hun ‘comfortzone’ komen.

*Dit verslag is onderdeel van het Seminar Vakmanschap, Engagement en Vertrouwen
Organisatie: praktijkleerstoel Gebiedsontwikkeling TU Delft, 19 november 2012

Zie ook:


Cover: ‘Het samenstellen van een puzzel vereist teamwork en strategie’ door Dimitri Tymchenko (bron: shutterstock)


Mirela Milosevic

Door Mirela Milosevic

Projectmedewerker Praktijkleerstoel Gebiedsontwikkeling TU Delft


Meest recent

Peter Pelzer door Faculteit Bouwkunde TU Delft (bron: Faculteit Bouwkunde TU Delft)

“We moeten de lange termijn meer gaan voelen in gebiedsontwikkeling”

Peter Pelzer is sinds 1 januari hoogleraar aan de TU Delft en werkte aan een geactualiseerde versie van zijn stadsessay Verantwoordelijk voor de toekomst, waarin hij op zoek gaat naar een planologie voor de lange termijn.

Interview

21 januari 2025

De L-flat in Zeist door Patrick Verhoef (bron: shutterstock)

Wijkaanpakken in middelgrote gemeenten, drie praktijkvoorbeelden

Onderzoekers van Platform31 destilleren uit drie praktijkvoorbeelden een aantal lessen die volgens hen relevant zijn voor middelgrote Nederlandse gemeenten die aan de slag willen met een brede wijkaanpak.

Onderzoek

20 januari 2025

Huis onder constructie door Fokke Baarssen (bron: Shutterstock)

Friso de Zeeuw over zijn rol als voorzitter van adviesgroep STOER

Het programma STOER moet ervoor zorgen dat de kabinetsambitie om 100.000 woningen per jaar te bouwen sneller, efficiënter en goedkoper wordt gerealiseerd. Friso de Zeeuw is benoemd tot voorzitter van de adviesgroep van het programma.

Interview

17 januari 2025