Organisatiekracht in gebiedsontwikkeling: #2 Geurt van Randeraat – SITE UD/MCD

1 Waar draait organisatievermogen in de gebiedsontwikkeling om?

‘Ik vind het een beetje een raar woord, waar je ook best de nodige nuances bij kunt aanbrengen. Als ik het vak van gebiedsontwikkelaar uitleg, teken ik vaak de driehoek tussen de ruimtelijke kant, het geld en de markt. Dat zijn communicerende vaten. Als je aan de ene kant duwt, doet het aan de andere kant pijn. Om dit integraal bij elkaar te brengen, is de kern van het vak. Als ik dus gebiedsontwikkelaars aanneem voor mijn bureau die zeggen “ik ben van het proces”, dan is dat naar mijn idee toch niet genoeg. Het gaat óók om de inhoud: goed of niet goed, mooi of lelijk, haalbaar of niet haalbaar. De inhoud dus. Daarmee moet je organisatiekracht niet verengen tot procesmanagement.
Daar staat tegenover dat er wel degelijk “kracht” nodig is om gebiedsontwikkelingen van de grond te krijgen. Gaat het vier keer mis, dan probeer je het toch een vijfde keer weer. De lange adem. We hebben nu vaak met meer en ook vaak kleinere partijen te maken en ook financieel is het lastig de businesscases rond te krijgen. Dat is echt een puzzel en dat vergt veel. In die zin is organisatiekracht wel weer erg van deze tijd.’

2 Wat is een voorbeeld van een geslaagd project?

‘We hebben met SITE intensief aan het project Tudorpark in Hoofddorp gewerkt, met gemeente Haarlemmermeer en Ymere. Een plan waar eindeloos aan gewerkt was, hebben we voorzien van een scherp concept. Daarmee werd tegelijkertijd een financieel probleem opgelost en kwam er een politieke doorbraak. Dat lukt door met ervaren mensen in een heel korte tijd – een pressure cooker – hard eraan te werken. Dan breek je door het oude zeer en het cynisme heen. Mensen gaan het dan ook leuk vinden om op aparte tijdstippen bij elkaar te komen, met een bak Chinees op tafel door te werken of soms zelfs drie dagen achtereen.’

3 Wanneer gaat het mis?

‘In processen waarbij projectleiders om de haverklap wisselen dan raak je de geschiedenis, het collectieve geheugen kwijt. Dat gebeurt nog te vaak: teams die veranderen. Zowel aan publieke als private kant. Ook niet goed: private partijen die een meer continue factor blijken te zijn dan de publieke kant, in termen van denkkracht. Of een situatie waarin verschillende soorten private partijen bij elkaar worden gezet, met allemaal hun eigen sores. Een corporatie die worstelt met Blok, een aannemer die beursgenoteerd is, een ontwikkelaar met een lastige Raad van Bestuur: dan moet je hard werken om de lijn erin te houden. Een voorbeeld is Overhoeks, waar ING tijdens de rit besloot de eigen vastgoedafdeling op te doeken. Dan wordt het voor iedereen ingewikkeld, als een bedrijfsstrategie in zijn geheel op de schop gaat. Intern is dan niet meer duidelijk waar men voor gaat en staat en extern zijn de partners ook in verwarring.’

4 Hoe komen we verder op dit thema? Kunnen we professionaliseren?

‘Binnen de opleiding voor Master City Developer is organisatiekracht een belangrijk onderwerp. We brengen daar steeds nieuwe accenten in aan. Overigens moet je dat ook weer niet overdrijven: bij ons MCD-congres vorig jaar concludeerden we heel duidelijk dat het vak van gebiedsontwikkeling in 15, 20 jaar echt wel staat. Dat hoeft niet compleet opnieuw te worden uitgevonden.’

5 Welk project inspireert jezelf?

‘Met SITE werken we af en toe in New York. Dan blijkt dat we met onze integrale aanpak heel ver zijn in Nederland. Maar we zien ook dat de snelheid daar soms groter is. Werken in plaats van vergaderen en dan go! Plus dat ze minder ingewikkeld doen over de relatie publiek-privaat. Bij ons schuiven die rollen soms naar elkaar toe, daar is het heel helder waar iedereen van is. Dan ontstaat er wel tempo.’

Serie interviews Organisatiekracht in gebiedsontwikkeling:

- #1 Christiaan Cooiman - Heijmans Vastgoed
- #3 Yvonne van Mierlo/Blauwhoed Studio
- #4 Jeroen in ’t Veld/Rebel